Bijvangst

Een van de visproblemen die veel voorkomt in onze eigen Noordzee is bijvangst. Maar wat houdt dit begrip eigenlijk in? Als voorbeeld nemen we een visser die vist op tong en schol.

Een visser vangt graag tong of schol. Deze platvissen hebben een hoge marktwaarde en zijn daarom populair onder vissers. Voor de vangst maakt de visser gebruik van een sleepnet. Omdat de tong een slank model heeft, zijn de mazen (de gaten) in het net relatief klein. Uit netten met kleine mazen kunnen bijgevangen soorten moeilijk ontsnappen.

Bijvangst heeft meestal een lagere marktwaarde en wordt vaak terug de zee in gegooid. Dit wordt ook wel ‘discarding’ genoemd. De overlevingskans van deze discards is slechts 15 tot 30 procent, waardoor het in feite een vorm van voedselverspilling is. Van de bijvangst die wel aan land wordt genomen gaat een deel naar de visafslag. Het andere deel wordt geëxporteerd naar het buitenland of wordt gebruikt voor vismeel en visolie.

Klik hier als je precies wilt weten welke vissoorten onderbenut zijn en gespecificeerd worden als ‘bijvangst’.