Zeebaars

Deze beoordeling geldt alleen voor zeebaars met het ASCASC:
Aquaculture Stewardship Council, een wereldwijd keurmerk voor verantwoord gekweekte vis. keurmerk. Vraag uw verkoper of de vis dit keurmerk heeft.

Zeebaars wordt op grote schaal gekweekt in de Middellandse zee, vooral in Spanje, Griekenland, Italië en Turkije. De vissen komen daar ook van nature voor. De kweek vindt plaats in open kooienkooien:
Een kweektechniek waarbij open kooien op zee, in meren of in rivieren staan. Ze zijn verankerd aan de bodem en staan op plaatsen die beschut zijn tegen storm en hoge golven. De meeste zalm wordt gekweekt in kooien. Doordat de kooien in open verbinding staan met het omringende water is de impact op de omgeving groot. op zee. Er wordt weinig onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de effecten van kweek op de omgeving. Zeebaars heeft veel voer nodig om te kunnen groeien en bestaat het voer nog niet uit duurzame ingrediënten.

ASC gecertificeerde zeebaars is een betere keus, vooral omdat het voer van duurzamer gevangen vis wordt gemaakt. Op dit moment zijn de eerste kwekerijen in de Middellandse zee gecertificeerd aan de hand van de meest recente ‘zeebaars, dorade, ombervis -standaard’.

Vis in het Seizoen

Deze beoordeling betreft gekweekte vis. Het seizoen is daarom niet van belang.

Voor zeebaars in de Noordzee zijn goede bestandbestand:
De vissen van een bepaalde soort die zich in hetzelfde paaigebied in dezelfde periode voortplanten.sgegevens beschikbaar. Jaarlijks wordt een betrouwbare beoordeling van de bestanden uitgevoerd. Het zeebaarsbestand was sinds 2009 aan het afnemen, maar door goed beheer neemt het bestand sinds 2013 toe. Het bestand is nu aan het herstellen. 

De visserij op zeebaars met handlijnen-en-hengelsnoerenHandlijnen en hengelsnoeren met de hand bediend:
Handlijnen en hengelsnoeren met de hand bediend zijn een verzamelnaam voor hengels, jigs en sleeplijnen (trolls). Jiggen maken gebruik van lijnen met kunstaas die op en neer bewegen om een prooidier na te bootsen. Handlijnen en hengelsnoeren worden meestal kleinschalig toegepast en zijn relatief selectief. Ongewenste bijvangst kan onmiddellijk worden teruggezet, met een grote overlevingskans. Het is selectiever en kleinschaliger dan longline visserij. Er is geen bodemimpact, laag brandstofverbruik en eventuele bijvangst gaat vaak levend weer overboord. heeft geen negatieve impact op bedreigde en beschermde (ETP) soorten. Er worden relatief weinig ongewenste soorten bijgevangen en deze kunnen vaak met een goede overlevingskans terug in zee gezet worden. Ook heeft deze manier van vissen geen negatieve impact op de zeebodem.

Zeebaars wordt niet beheerd middels vangstafspraken (TAC’s / quota), maar valt onder de bevoegdheid van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVBGVB:
het Gemeenschappelijk Visserijbeleid (GVB) is het Europese beleidskader voor verduurzaming van de visserijsector. Het is gericht op het beheer van de gemeenschappelijk hulpbronnen en geeft Europese vissersvloten gelijke toegang tot Europese wateren, zodat zij eerlijk met elkaar kunnen concurreren. Het omvat herstelplannen, regels over quota en afspraken over beperkingen voor de Europese vloot.) van de EU. Het algehele beheer wordt als grotendeels effectief beschouwd.

Voor zeebaars in de Noordzee zijn goede bestandbestand:
De vissen van een bepaalde soort die zich in hetzelfde paaigebied in dezelfde periode voortplanten.sgegevens beschikbaar. Jaarlijks wordt een betrouwbare beoordeling van de bestanden uitgevoerd. Het zeebaarsbestand was sinds 2009 aan het afnemen, maar door goed beheer neemt het bestand sinds 2013 toe. Het bestand is nu aan het herstellen. 

De visserij op zeebaars met kieuwnettenkieuwnetten:
Een visserijtechniek waarin passerende vissen met hun kieuwen verstrikt raken in de mazen. Het net staat verticaal op de bodem of hangt aan boeien in de waterkolom. De bijvangst van soorten als bruinvissen en dolfijnen is hierbij een probleem. (staand want) en grondbeugengrondbeugen:
Een visserijmethode waarbij een verankerde lange hoofdlijn wordt uitgezet van 40 tot 100 kilometer lang, met daaraan vastzittende dwarslijnen met haken voorzien van aas vormt een risico voor bedreigde soorten. Er worden relatief weinig ongewenste soorten bijgevangen maar deze bijvangstbijvangst:
Soorten die worden gevangen naast de soorten waar gericht op wordt gevist. Bijvangst kan bestaan uit te kleine soorten en niet-commerciële soorten, en kan worden gehouden (dit deel wordt soms bijproduct genoemd) of overboord worden gegooid (discards). Bijvangst kunnen ook zeezoogdieren zoals dolfijnen en walvissen zijn, of schildpadden en zeevogels. heeft over het algemeen een lage overlevingskans. Deze vangstmethode richt geen schade toe aan het leven op de zeebodem.

Zeebaars wordt niet beheerd middels vangstafspraken (TAC’s / quota), maar valt onder het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVBGVB:
het Gemeenschappelijk Visserijbeleid (GVB) is het Europese beleidskader voor verduurzaming van de visserijsector. Het is gericht op het beheer van de gemeenschappelijk hulpbronnen en geeft Europese vissersvloten gelijke toegang tot Europese wateren, zodat zij eerlijk met elkaar kunnen concurreren. Het omvat herstelplannen, regels over quota en afspraken over beperkingen voor de Europese vloot.) van de EU. Het algehele beheer wordt als grotendeels effectief beschouwd. 

Deze beoordeling geldt alleen voor zeebaars met het GlobalGAP keurmerk. Vraag de verkoper of de vis dit keurmerk heeft.

Zeebaars wordt op grote schaal gekweekt in de Middellandse zee, vooral in Spanje, Griekenland, Italië en Turkije. De vissen komen daar ook van nature voor. De kweek vindt plaats in open kooienkooien:
Een kweektechniek waarbij open kooien op zee, in meren of in rivieren staan. Ze zijn verankerd aan de bodem en staan op plaatsen die beschut zijn tegen storm en hoge golven. De meeste zalm wordt gekweekt in kooien. Doordat de kooien in open verbinding staan met het omringende water is de impact op de omgeving groot. op zee. Er wordt weinig onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de effecten van kweek op de omgeving. Zeebaars heeft veel voer nodig om te kunnen groeien en vaak bestaat het voer nog niet uit duurzame ingrediënten. GlobalGAP gecertificeerde zeebaars is een betere keus, vooral omdat het voer van duurzamer gevangen vis wordt gemaakt.

Vis in het seizoen 

Deze beoordeling betreft gekweekte vis. Het seizoen is daarom niet van belang.

Ondanks dat zeebaars een typische Mediterraanse soort is, is de status van het visbestand niet bekend. Zeebaars is een soort die erg gevoelig is voor visserijdrukvisserijdruk:
De mate van visserijsterfte, het deel van het visbestand dat jaarlijks sterft door visserij.. Dit maakt hem kwetsbaar voor overbevissingoverbevissing:
Het begrip overbevissing beschrijft de problematiek die ontstaat als er zoveel vis wordt weggevist dat het niet langer een maximaal duurzame opbrengst kan produceren. Overbevissing brengt de toekomst van het leven in de oceanen in gevaar en daarmee ook de voedselvoorziening die hieruit voort vloeit.. Er wordt geschat dat het visbestand met 20-30% is afgenomen sinds de jaren ’90 en dit daalt naar verwachting nog verder. In de Middellandse Zee wordt ook veel zeebaars gekweekt.

Handlijnenhandlijnen en hengelsnoeren (machinaal):
Een verzamelnaam voor hengels, jigs en sleeplijnen (trolls). Bij jigging wordt gebruik gemaakt van lijnen met kunstaas die op en neer worden bewogen om een prooidier na te bootsen. is een selectieve vangsttechniek met relatief weinig bijvangstbijvangst:
Soorten die worden gevangen naast de soorten waar gericht op wordt gevist. Bijvangst kan bestaan uit te kleine soorten en niet-commerciële soorten, en kan worden gehouden (dit deel wordt soms bijproduct genoemd) of overboord worden gegooid (discards). Bijvangst kunnen ook zeezoogdieren zoals dolfijnen en walvissen zijn, of schildpadden en zeevogels. van bedreigde soorten en weinig impact op het ecosysteem.

Er is een gebrek aan goede beheermaatregelen. Zo gelden er geen vangstquota voor zeebaars en is er geen management plan voor de visserij.

Vis in het seizoen

Vis in het goede seizoen is op dat moment de beste kwaliteit omdat de paaiperiode voorbij is.

Zeebaars wordt net als dorade (zeebrasem) op grote schaal gekweekt in de Middellandse zee, vooral in Spanje, Griekenland, Italië en Turkije. De vissen komen daar ook van nature voor. De kweek vindt plaats in open kooienkooien:
Een kweektechniek waarbij open kooien op zee, in meren of in rivieren staan. Ze zijn verankerd aan de bodem en staan op plaatsen die beschut zijn tegen storm en hoge golven. De meeste zalm wordt gekweekt in kooien. Doordat de kooien in open verbinding staan met het omringende water is de impact op de omgeving groot. op zee.

Er wordt weinig onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de effecten van kweek op de omgeving. Door de kweek in open kooien komen veel voedingsstoffen van de kwekerijen van overgebleven voer en uitwerpselen in zee terecht. Dit kan negatieve effecten hebben op de waterkwaliteit en tot vervuiling leiden. Ook is er een hoge kans op ziekteverspreiding naar wilde populaties en door ontsnappingen vindt er genetische mening plaats tussen wilde en gekweekte exemplaren.  Daarnaast heeft zeebaars veel voer nodig om te kunnen groeien en bestaat het voer nog niet uit duurzame ingrediënten.

Vis in het seizoen 

Deze beoordeling betreft gekweekte vis. Het seizoen is daarom niet van belang.

Het ging jaren lang niet goed met de zeebaars in de Noordoost Atlantische Oceaan, waaronder de Noordzee en Kanaalregio. Er was zelfs sprake van een historisch dieptepunt. Vanaf 2013 is de visserijdrukvisserijdruk:
De mate van visserijsterfte, het deel van het visbestand dat jaarlijks sterft door visserij. op de soort afgenomen. Het bestand is nog niet helemaal hersteld en ook nog niet binnen biologisch veilige grenzen.

Er wordt op verschillende manieren op zeebaars gevist, waaronder handlijnenhandlijnen en hengelsnoeren (machinaal):
Een verzamelnaam voor hengels, jigs en sleeplijnen (trolls). Bij jigging wordt gebruik gemaakt van lijnen met kunstaas die op en neer worden bewogen om een prooidier na te bootsen., zwevende trawlnettenzwevende trawlnetten:
Zwevende trawlnetten, ook wel pelagische trawl, is een vangsttechniek waarbij een trechtervormig net (Engels: trawl) door de waterkolom wordt getrokken. Doordat het net niet over de bodem sleept is er geen bodemberoering., bodemottertrawlbodemottertrawl:
Een techniek waarbij kegelvormige netten over de bodem worden gesleept en worden opengehouden door grote, vierkante 'otterplanken'. De planken werken ook als een ploeg, waardoor vissen het net in worden gejaagd.s, kieuwnettenkieuwnetten:
Een visserijtechniek waarin passerende vissen met hun kieuwen verstrikt raken in de mazen. Het net staat verticaal op de bodem of hangt aan boeien in de waterkolom. De bijvangst van soorten als bruinvissen en dolfijnen is hierbij een probleem. en grondbeugengrondbeugen:
Een visserijmethode waarbij een verankerde lange hoofdlijn wordt uitgezet van 40 tot 100 kilometer lang, met daaraan vastzittende dwarslijnen met haken voorzien van aas. Los van handlijnen hebben deze visserijmethodes vaak veel bijvangst. Bodemottertrawls hebben een negatieve impact op de zeebodem.

Visserijbeheer voor zeebaars is er niet in de vorm van quota’s. Een vastgestelde minimum maaswijdte van de kieuwnetten moet er voor zorgen dat te kleine vis niet in het net terechtkomt. Het huidige beheer is slechts deels effectief.

Vis in het seizoen

Vis in het goede seizoen is op dat moment de beste kwaliteit omdat de paaiperiode voorbij is.