Zeebaars

Deze beoordeling geldt alleen voor zeebaars met het ASC-keurmerk. Vraag uw verkoper of de vis dit keurmerk heeft.

Zeebaars wordt op grote schaal gekweekt in de Middellandse Zee, vooral in Spanje, Griekenland, Italië en Turkije. De vissen komen daar ook van nature voor. De kweek vindt plaats in open kooien op zee. Er wordt weinig onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de effecten van kweek op de omgeving. Zeebaars heeft veel voer nodig om te kunnen groeien en bestaat het voer nog niet uit duurzame ingrediënten.

ASC-gecertificeerde zeebaars is een betere keus, vooral omdat het voer van duurzamer gevangen vis wordt gemaakt. Op dit moment zijn de eerste kwekerijen in de Middellandse Zee gecertificeerd aan de hand van de meest recente ‘zeebaars, dorade, ombervis -standaard’.

Vis in het Seizoen

Deze beoordeling betreft gekweekte vis. Het seizoen is daarom niet van belang.

Voor zeebaars in de Noordzee zijn goede bestandsgegevens beschikbaar. Jaarlijks wordt een betrouwbare beoordeling van de bestanden uitgevoerd. Het zeebaarsbestand was sinds 2009 aan het afnemen, maar door goed beheer neemt het bestand sinds 2013 toe. Het bestand is nu aan het herstellen.

De visserij op zeebaars met handlijnen en hengelsnoeren heeft geen negatieve impact op bedreigde en beschermde (ETP) soorten. Er worden relatief weinig ongewenste soorten bijgevangen en deze kunnen vaak met een goede overlevingskans terug in zee gezet worden. Ook heeft deze manier van vissen geen negatieve impact op de zeebodem.

Zeebaars wordt niet beheerd middels vangstafspraken (TAC’s / quota), maar valt onder de bevoegdheid van het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) van de EU. Het algehele beheer wordt als grotendeels effectief beschouwd.

Voor zeebaars zijn goede bestandgegevens beschikbaar. Het zeebaarsbestand was sinds 2009 aan het afnemen, maar door goed beheer neemt het bestand sinds 2013 toe. Het bestand is nu aan het herstellen.

Schotse zegens, of flyshooters, vissen in gebieden waar zij relatief weinig impact hebben op voorkomende beschermde en bedreigde soorten. Doordat deze visserij voornamelijk op quota-arme soorten vist, vormen onbeheerde soorten een groot aandeel van de vangst in deze visserij. Tijdens het vissen, heeft deze visserij een erg lage CO2-uitstoot.

Zeebaars is een quota-arme vissoort en wordt gedeeltelijk beheerd op EU-niveau door een minimum aanlandmaat. Daarnaast zijn er ook diverse beheermaatregelen die toegepast worden op nationaal niveau.

Vis in het seizoen

Vis in het goede seizoen is op dat moment de beste kwaliteit omdat de paaiperiode voorbij is.

Voor zeebaars in de Noordzee zijn goede bestandsgegevens beschikbaar. Jaarlijks wordt een betrouwbare beoordeling van de bestanden uitgevoerd. Het zeebaarsbestand was sinds 2009 aan het afnemen, maar door goed beheer neemt het bestand sinds 2013 toe. Het bestand is nu aan het herstellen. 

De visserij op zeebaars met kieuwnetten (staandwant) vormt een risico voor bedreigde soorten. Er worden relatief weinig ongewenste soorten bijgevangen maar deze bijvangst heeft over het algemeen een lage overlevingskans. Deze vangstmethode richt geen schade toe aan het leven op de zeebodem.

Zeebaars wordt niet beheerd middels vangstafspraken (TAC’s / quota), maar valt onder het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) van de EU. Het algehele beheer wordt als grotendeels effectief beschouwd. 

Deze beoordeling geldt alleen voor zeebaars met het GlobalGAP keurmerk. Vraag de verkoper of de vis dit keurmerk heeft.

Zeebaars wordt op grote schaal gekweekt in de Middellandse Zee, vooral in Spanje, Griekenland, Italië en Turkije. De vissen komen daar ook van nature voor. De kweek vindt plaats in open kooien op zee. Er wordt weinig onafhankelijk, wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de effecten van kweek op de omgeving. Zeebaars heeft veel voer nodig om te kunnen groeien en vaak bestaat het voer nog niet uit duurzame ingrediënten. GlobalGAP gecertificeerde zeebaars is een betere keus, vooral omdat het voer van duurzamer gevangen vis wordt gemaakt.

Vis in het seizoen 

Deze beoordeling betreft gekweekte vis. Het seizoen is daarom niet van belang.

Ondanks dat zeebaars een typische Mediterraanse soort is, is de status van het visbestand niet bekend. Zeebaars is een soort die erg gevoelig is voor visserijdruk. Dit maakt hem kwetsbaar voor overbevissing. Er wordt geschat dat het visbestand met 20-30% is afgenomen sinds de jaren ’90 en dit daalt naar verwachting nog verder. In de Middellandse Zee wordt ook veel zeebaars gekweekt.

Handlijnen is een selectieve vangsttechniek met relatief weinig bijvangst van bedreigde soorten en weinig impact op het ecosysteem.

Er is een gebrek aan goede beheermaatregelen. Zo gelden er geen vangstquota voor zeebaars en is er geen management plan voor de visserij.

Vis in het seizoen

Vis in het goede seizoen is op dat moment de beste kwaliteit omdat de paaiperiode voorbij is.

Zeebaars wordt net als dorade (zeebrasem) op grote schaal gekweekt in de Middellandse Zee, vooral in Spanje, Griekenland, Italië en Turkije. De vissen komen daar ook van nature voor. De kweek vindt plaats in open kooienkooien:
Een kweektechniek waarbij open kooien op zee, in meren of in rivieren staan. Ze zijn verankerd aan de bodem en staan op plaatsen die beschut zijn tegen storm en hoge golven. De meeste zalm wordt gekweekt in kooien. Doordat de kooien in open verbinding staan met het omringende water is de impact op de omgeving groot. op zee.

Er wordt weinig onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de effecten van kweek op de omgeving. Door de kweek in open kooien komen veel voedingsstoffen van de kwekerijen van overgebleven voer en uitwerpselen in zee terecht. Dit kan negatieve effecten hebben op de waterkwaliteit en tot vervuiling leiden. Ook is er een hoge kans op ziekteverspreiding naar wilde populaties. Door ontsnappingen vindt er genetische menging plaats tussen wilde en gekweekte exemplaren.  Daarnaast heeft zeebaars veel voer nodig om te kunnen groeien en bestaat het voer nog niet uit duurzame ingrediënten.

Vis in het seizoen 

Deze beoordeling betreft gekweekte vis. Het seizoen is daarom niet van belang.

Het ging jarenlang niet goed met de zeebaars in de Noordoost Atlantische Oceaan, waaronder de Noordzee en Kanaalregio. Er was zelfs sprake van een historisch dieptepunt. Vanaf 2013 is de visserijdruk op de soort afgenomen. Het bestand is nog niet helemaal hersteld en ook nog niet binnen biologisch veilige grenzen.

Er wordt op verschillende manieren op zeebaars gevist, waaronder handlijnen, zwevende trawlnetten, bodemottertrawls, kieuwnetten en grondbeugen. Los van handlijnen hebben deze visserijmethodes vaak veel bijvangst. Bodemottertrawls hebben een negatieve impact op de zeebodem.

Visserijbeheer voor zeebaars is er niet in de vorm van quota. Een vastgestelde minimum maaswijdte van de kieuwnetten moet ervoor zorgen dat te kleine vis niet in het net terechtkomt. Het huidige beheer is slechts deels effectief.

Vis in het seizoen

Vis in het goede seizoen is op dat moment de beste kwaliteit omdat de paaiperiode voorbij is.