14 Juli 2023 In een tijdperk waarin het verminderen van de CO2-uitstoot hoog op de agenda staat wordt het steeds belangrijker om meer inzicht te krijgen in de werkelijke uitstoot van verschillende industrieën. Hiervoor wordt vaak een levenscyclusanalyse (LCA) gedaan. Hierbij wordt gekeken naar de gehele milieu-impact van het productieproces van een product. Uiteraard geldt dat ook voor de visserij als industrie naar deze CO2-uitstoot gekeken moet worden. Maar wordt dit wel afdoende gemeten?
De Europese commissie heeft recentelijk een nieuw manier ontwikkeld om deze LCA’s uit te voeren, middels een PEF (Product Environmental Footprint). Dit door de Europese Commissie gelanceerde initiatief is een nieuwe methode die voorschrijft hoe bedrijven de milieu-impact van een product door de voedselketen kunnen traceren. De PEF kan worden gebruikt als onderbouwing voor producten die zich uitdragen als milieuvriendelijk. Dit zou veel effect kunnen hebben, doordat dit inzicht kan geven in de daadwerkelijke impact en zo ook green washing kan bestrijden. Daarmee wordt het ook mogelijk om verschillende industrieën te vergelijken. Alleen de vraag die overblijft is hoe realistisch dit is en of dit op grote schaal gebruikt gaat worden
Meten is weten
Good Fish heeft een (klein) onderzoek uit laten uitvoeren waarin is gekeken naar de beschikbaarheid van wetenschappelijk onderzoek over LCA’s voor visserij en aquacultuur. Hierbij zijn 2 online beschikbare wetenschappelijke databases: Scopus en Web of Science op een systematische manier doorzocht. In de onderstaande figuur is te zien dat er in totaal 26 LCA’s voor visserijen zijn gevonden.
Voor aquacultuur zijn er 78 LCA’s gevonden
Uit het onderzoek kwam naar voren dat er een groot gebrek is aan LCA’s voor visserijen. De LCA’s die wel zijn uitgevoerd concentreren zich vooral op Europa en Noord-Amerika. Voor aquacultuur zijn meer onderzoeken gevonden, maar ook deze analyses concentreren zich sterk op bepaalde delen van de wereld. Waarschijnlijk worden er meer LCA’s gemaakt, maar deze kunnen op andere plekken worden gepubliceerd of worden gemaakt in opdracht van particulieren en misschien helemaal niet gepubliceerd.
Desalniettemin, geven de bevindingen van dit onderzoek een indicatie over de problemen van de implementatie van de PEF. In het onderzoek kwam ook naar voren dat de kosten van een volledige LCA vaak hoog zijn en deze daarom niet uitgevoerd wordt. Om de PEF op grote schaal in te voeren zal er veel meer onderzoek moeten worden gedaan. Dit omdat er verschillen zijn in zowel vismethodes als doelsoorten en gebieden. Omdat deze factoren allemaal invloed hebben is het daarom noodzakelijk om steeds weer een LCA te doen. Tot slot is het ook belangrijk om te weten dat een onderzoek kan verouderen en er dus een nieuwe LCA gedaan moet worden na verloop van tijd.
De implementatie van de PEF kan ervoor zorgen dat er eindelijk goede vergelijkingen gemaakt kunnen worden tussen verschillende productieketens van verschillende visserijen en bijvoorbeeld de landbouw. Maar wat het eerdere onderzoek laat zien is dat dit soort analyses niet veel gedaan worden en beperkt beschikbaar zijn. Dit omdat het uitvoeren van een volledige LCA erg duur kan zijn. Met name dat laatste is een punt van zorg, want als alleen de grote industrieën dit kunnen betalen, dan zijn dit ook de enigen die zich als milieuvriendelijk kunnen vermarkten.
Good Fish heeft een database van meer dan 2500 beoordelingen voor visserijen en kweekmethoden en heeft een snelle methode ontwikkeld hierbij het CO2 verbruik te categoriseren – de CO2 VISwijzer. Good Fish is nu druk bezig om hiervoor financiering aan te vragen om zo het hiaat aan kennis en data op te vullen die voorlopig nog niet geleverd kan worden via PEF en LCA’s.